müzisyen@pandemi.com
Herkesin bilmediği gibi müzisyenler -tabi diğer sanat kollarından insanlar da dahil olmak üzere Covid-19 yüzünden çeşitli zorluklar yaşadı. Sosyal ve ekonomik anlamda bir çok şey değişse de ben biraz kişisel olmakla beraber geride bırakmaya can attığımız bu dönemde neyin değişmediğinden bahsetmek niyetindeyim.
Müzisyen için müzik neydi?
'para için değil ama parayla müzik yapıyoruz.'
Öncelikle son zamanlarda müzikal dayanışma konseptli canlı yayın konserleri, söyleşiler, röportajlar ve kısa belgeseller epeyce gündemde. Başta 'bilmediğiniz gibi' diyerek girdim yazıya çünkü gerçekten zamane Anadolu insanı sanat ve sanatçı gerçekliğinin pek azına vakıf veya bir çoğunun hiç algı menzilinde bile değil. Ayrıca müzik olgusunun sadece eğlence sektörü bağlamında algılanması da eksi yanlarımızdan biridir bana göre. Ülke çapında yaşadığımız zor, ciddi veya üzgün anlarımızı yasak veya ayıp gibi kavramlara takılmadan, sanatın dışavurum gücü ve duygu çeşitliliği ile daha derinden yaşama imkanımız var. Dolayısıyla sosyal medya aracılığıyla sesimiz olma umudu taşıyan bu gibi projelere saygım sonsuz, iyi ki varlar.
Sıhhi tedbirler kapsamında kapatılan sahneler, müziğin öğrenme alışverişinin gerçekleştiği okullar, stüdyolar gibi alanlar bir çok müzisyenin tek geçim kaynağı idi. Örneğin ben sadece müzikten elde ettiğim gelir ile yaşamsal ihtiyaçlarımı karşılıyordum, herhangi bir ek işe sahip değilim fakat teknik olarak şu an işimi yapmam yasak.
Oyuncak dünyam...
'zihinsel ve fiziksel sağlığımız bir nefes uzakta.'
Karantina sürecinde bir çok arkadaşımın mental dengesinin ciddi anlamda bozulduğuna şahit oldum. Benimkinin de pek mükemmel olduğu söylenemez zira kendimi bilgisayar oyunlarına fena halde kaptırmışsam da ben kendimi her zaman müzikteki ilk bağımla ilgili farkındalığımı ayık tutma eğiliminde olan biri olarak görüyorum. Hatta bunu sıklıkla soru olarak bir çok müzisyen arkadaşıma ve öğrencilerime de yönlendiriyorum. Mesela bu sorunun cevabı hiç değişmedi. Yani kimse müziğe başladığı zamanlarda zengin olmanın ya da en azından karnını doyurabilecek kadar kazanmanın bile hayalini kurmamış. Hatta öyle ki neredeyse kimsenin aklına böyle sorular dahi gelmemiş. Bu noktada ister müzisyen ister dinleyici olsun herkesin tekrar hatırlaması gereken bir şey olduğunu düşünmekteyim; bizler müziği para için değil ama parayla yapıyoruz. Evet biz de herkes gibi kiramızı, faturalarımızı ödemek zorundayız. Kalbimizi, ruhumuzu doyurmak zorundayız tıpkı diğer herkes gibi... Ancak aslında bizler için böyle bir ortamda bile mutlu, huzurlu ve sakin kalabilmenin bir yolu varsa o da hayatta kalma çabamız ile amacı kendinde saklı olan tılsımımız olan müziği birbirine karıştırmamayı başarmaktan geçmekte.
Bana kalırsa pencereden kafamızı uzatıp da bir stres unsuruna denk gelmeme ihtimalimizin çok düşük olduğu bu ortamda ve zamanda zihinsel ve fiziksel sağlığımızı korumanın yolu bir nefes kadar uzağımızda. Salgının nedeni ister doğal isterse yapay olsun, bence bakmamız gereken yön bunlardan hangisi olduğundan çok bu gerçeklikle ne yaptığımız olmalı ya da ne öğrendiğimiz ya da ne olursa olsun neyin değişmediğini görebilmemiz... Bizler sahnede geçirdiğimiz vaktin kat be kat fazlasını zaten evlerimizde ya da çalışma alanlarımızda enstrümanlarımızla geçiriyoruz. Dolayısıyla uzun zamandır evden çıkmamak benim için pek bir şey değiştirmedi diyebilirim. Hatta buna hiç alışkın olmayan insanların bile önce yalnızlıktan sıkılıp sonra da bireysel farkındalık uyanışına doğru zihinsel bir evrim deneyimlediğini tahmin ediyorum. Belki de işsiz kalmamız bu farkındalığın bir bedelidir, kim bilir...
Gerçekten tüm bu sıkıntılara rağmen durmanın, dinlenmenin kıymetini anlayamayanlarımız varsa hala geç değil. Her şeyi anlamlandırmak ve kontrol etmeye çalışmaktansa içimize yönelmemiz için verilen bu zamanları pozitif yönde değerlendirsek bir şey kaybetmek şöyle dursun, belki biraz daha hafif hissedebiliriz diye düşünüyorum. Belki bu bakış açısıyla 'biz mi hayatı, hayat mı bizi güdüyor' paradoksunda dengeye varmamız da söz konusu olabilir.
Bu sefer mezkur soruyu sizlere sormak isterim: Sizi siz yapan şeyleri çıkarttığınızda değişmeyen şey nedir?